SZCZĘŚCIE BEZ ROZUMU JEST MAŁO WARTE

Tak,w ogólności, polski emeryt to osobnik, któremu brakuje pieniędzy i ma nadmiar wolnego czasu. Wolny czas łatwo zagospodarować. Można dać emerytowi dzieci do pilnowania, wysłać na zakupy, do kościoła, żeby kogoś śledził. Można mu znaleźć hobby, jak wędkarstwo, liczenie ptaków, rozwiązywanie krzyżówek. Taki sposób na życie dotyczy jednak tylko tych emerytów, którzy mają rodziny. Dla tych, bez rodzin, można utworzyć armię trzeciego wieku i wysyłać ich na obszary objęte kataklizmami. W Polsce ostatnio nie brakuje powodzi, huraganów, mrozów, wszędzie tam przydaje się do pomocy każda nowa para rąk. No, oczywiście, trzeba być zdrowym emerytem, żeby się znaleźć w armii trzeciego wieku. Chorzy już mają zajęcie: chorują.

Co do braku pieniędzy, to gorsza sprawa, właściwie beznadziejna. Znikąd nie można na nie liczyć, chyba, że emeryt ma szczęście i wygra je w kasynie. Ja miałem takie szczęście i przez dwa dni wygrywałem na ruletce. Wychodziłem z kasyna, jak to się mówi, "do przodu", czyli wychodziłem z większą gotówką niż wchodziłem. Miałem już na zapłacenie za prąd i jeszcze mi sporo zostawało w kieszeni. Tylko zabrakło mi rozumu i trzeciego dnia też poszedłem do kasyna. Wówczas przegrałem to, co wygrałem, przegrałem swoją, dopiero co przelaną na konto emeryturę, i przegrałem pożyczkę, której mi udzielił mój gość z Rzeszowa. Jestem goły jak święty turecki (nie wiem dlaczego akurat turecki?).

Boguś, mój stary znajomy z Rzeszowa, nie poszedł do ani jednego biura nieruchomości, bo przegrał sześćdziesiąt tysięcy, które miał przygotowane jako zaliczkę na upatrzone mieszkanie w Krakowie. Nie chce wracać do domu. Mówi, że córka go zabije, gdyż to jej pieniądze przegrał. Więc siedzimy u mnie, popijamy i gramy w szachy. Nie wiem na co czekamy. Że się obudzimy?

Boguś właśnie dźwignął się z kanapy, z nadzieją w oczach rozejrzał się po mieszkaniu, ale nic się nie zmieniło.
- Polej - powiedział zrezygnowanym głosem.
- Chwilka - odpowiadam, pisząc to. - Zanotuję twoje słowo w pamięci świata.